W polskich ogrodach sporą popularnością cieszy się też orzech włoski. Jest to drzewo o charakterystycznej szarej i gładkiej korze. Przeważnie dorasta do 20-30 metrów wysokości. Naturalnie występuje w Europie oraz Azji. Do prawidłowego rozwoju potrzebuje nasłonecznionego stanowiska, choć poradzi sobie też w półcieniu. Spacerując po parkach lub alejkach miejskich, wielokrotnie podziwiałeś piękno potężnego drzewa o gładkiej korze i masywnym pniu. To jest wiąz gładki. Jego kora pozostaje gładka do późnej starości i tylko z powodu jakiejś dolegliwości może zmienić się jej struktura. Porozmawiamy dalej o innych cechach tego drzewa.. drzewo o gładkiej korze ★★★ HUBA: grzyb rosnący na pniu drzewa ★★★ PIEŃ: część drzewa ★★★ DRWAL: wycina drzewa ★ GRABY: wysokie drzewa o szarej korze ★★★★ mariola1958: JODŁY: drzewa iglaste ★★ KRZAK: niższy od drzewa ★ BRZOZA: liściaste drzewo o białej korze ★★★ CZÓŁNO: łódź z pnia drzewa Cena: 45,00 zł. Produkt chwilowo niedostępny. Powiadom mnie e-mailem o dostępności tej rośliny! Buk pospolity (Fagus sylvatica) Dawyck Purple to wieloletnie, posągowe drzewo, które nada dostojności naszemu ogrodowi. Charakteryzuje się wąską, kolumnową lub stożkową koroną i eliptycznymi, bordowymi, błyszczącymi, sezonowymi liśćmi. drzewo o ząbkowanych liściach posiada 1 hasło. w i ą z; Powiązane określenia posiadają 10 haseł. B u k; a r o n i a; d ą b; g r a b; j a w o r; j e s i o n; k l o n; o l c h a; p l a t a n; t o p o l a; Podobne określenia. drzewo o ząbkowanych liściach i szarej, gładkiej korze; drzewo liściaste; drzewo o drżących liściach Specyfika gładkiego wiązu to cienkie wiszące gałęzie o gładkiej i błyszczącej korze. U starych drzew ta kora pęka i ostatecznie tworzy płytki obierania. Liście eliptycznego kształtu mają gładką powierzchnię po jednej stronie, a rewers jest pokryty włoskami. Wraz z nadejściem jesieni nabierają bogatego fioletowego koloru. Brzoza – drzewo piękne o białej lub szarej korze, kwiaty zebrane w bazie. Należy do pospolitych drzew w Europie. Brzoza jest ważnym składnikiem lasów. Drewno o dużej wartości mechanicznej, ale mało trwałe. Ludzie urodzeni w tym okresie są inteligentni, pomysłowi, lubią pracę twórczą i są pracowici. Drzewo to doskonale radzi sobie nawet na skalistych i żwirowatych stanowiskach. Olcha. To drzewo o dość luźnej koronie. Cechą charakterystyczną liści jest jaśniejszy kolor ich spodniej części. Drzewo to szczególnie dobrze czuje się na terenach podmokłych. Lipa. To duże drzewo, którego korona jest kopulasta bądź stożkowa. Hasło do krzyżówki „drzewo o korze żółtawoszarej i okrągłych liściach” w leksykonie krzyżówkowym. W naszym słowniku definicji krzyżówkowych dla wyrażenia drzewo o korze żółtawoszarej i okrągłych liściach znajduje się tylko 1 opis do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Platan klonolistny to okazałe drzewo liściaste o grubym pniu i rozłożystych konarach. Jest sadzony w parkach oraz wzdłuż dróg i alei. Poznaj wymagania platana i jego odmiany. Dowiedz się, czy platany nadają się do sadzenia w ogrodach, gdzie najlepiej sadzić platany i jakie mają wymagania YCDyziM. Rozpoznasz co to za drzewo? Sprawdź swoją wiedzę [QUIZ] Widujesz je na spacerach w lesie, w parku, sadzisz w ogrodzie - a ile o nich wiesz? W tym quizie sprawdzamy twoją wiedzę o drzewach. Rozpoznasz, co to za gatunek? Foto: Shutterstock Drzewa - quiz przyrodniczy To słynne drzewo liczy prawdopodobnie ponad 600 lat, rośnie w woj. świętokrzyskim i jest nazywane Bartkiem. Na zdjęciu widzimy: Dąb Następne pytanie Zdjęcie przedstawia dąb Bartek, jeden z najstarszych dębów w Polsce. Według legendy w pniu Bartka krój Jan III Sobieski ukrył skarby. Wszystkie części tego trzewa są silnie trujące - poza czerwonymi osnówkami nasion. Tym drzewem jest: Cis Następne pytanie Cis pospolity występuje naturalnie w Polsce; to długowieczne drzewo może żyć nawet tysiąc lat. Wysokie drzewo o charakterystycznych liściach, często sadzone w miastach to Topola Następne pytanie Zdjęcie przedstawia topolę - drzewo o miękkim drewnie, występujące w ponad trzydziestu gatunkach.. Te piękne, okazałe kwiaty pojawiają się na drzewach w maju. Tak wygląda kwiatostan: Kasztanowca Następne pytanie Pospolity w Polsce kasztanowiec zwyczajny ma duże, stożkowate kwiatostany, kwitnie zwykle w maju. Drzewo o drobnych liściach i jasnej, gładkiej korze, z którego pnia zbierany jest sok o słodkawym smaku to: Brzoza Następne pytanie Brzoza to pospolite drzewo w Polsce; sok z tego drzewa, zwany oskoła, zawiera sporo cukrów i substancji mineralnych. To drzewo iglaste jest potocznie nazywane choinką i w okresie Bożego Narodzenia służy za tradycyjną ozdobę domu. Jak brzmi jego nazwa botaniczna? Świerk Następne pytanie Świerk to nazwa rodzaju zimozielonych drzew iglastych; świerk pospolity tradycyjnie kojarzony jest z Bożym Narodzeniem, choć w tej roli wykorzystuje się coraz częściej inne gatunki drzew. Aromatyczne "owoce" czyli szyszkojagody tej rośliny są dodawane jako dodatek smakowy do potraw i alkoholi. Na zdjęciu widzimy: Jałowiec Następne pytanie Jałowiec to dość pospolity w Polsce krzew lub niskie drzewo. Szyszkojagody jałowca dodaje się tradycyjnie do bigosu i dziczyzny, a także niektórych mocnych alkoholi. To słynne drzewo rosnące na Sokolicy w Pieninach zostało ostatnio mocno uszkodzone. Na zdjęciu widzimy: Sosnę Następne pytanie Zdjęcie przedstawia skarłowaciałą reliktową sosnę z Sokolicy w Pienińskim Parku Narodowym. Sok z owoców tego drzewa jest stosowany w leczeniu przeziębienia. Takie owoce ma: Bez czarny Następne pytanie Bez czarny to niskie drzewo lub krzew, którego liście i kwiaty wydzielają charakterystyczny zapach. Pospolicie występuje w parkach i na obrzeżach lasów. . To drzewo na pewno znasz ze spacerów do parku. Na zdjęciu widzimy: Wierzbę Następne pytanie Drzewo ozdobne widoczne na zdjęciu to wierzba. Odmiany o takim pokroju - zwane płaczącymi lub żałobnymi - ze zwisającymi, wiotkimi gałęziami, są chętnie sadzone w parkach i na cmentarzach Na pewno wiesz, że te liście należą do pospolitego w Polsce drzewa, jakim jest: Klon Następne pytanie Klon to gatunek rodzimy w naszej części Europy. Jest drzewem odpornym na zanieczyszczenia, często sadzonym w parkach - jego liście jesienią przebarwiają się na odcienie żółci i czerwieni. Takie piękne liście o piłkowanch krawędziach ma: Jarzębina Następne pytanie Jarząb, potocznie zwany jarzębiną, ma czerwone, jadalne owoce zebrane w grona. Często jest sadzony w celach ozdobnych. Z aromatycznych kwiatów tego drzewa przyrządza się rozgrzewającą herbatkę. Na zdjęciu widzimy gałązkę: Lipy Następne pytanie Lipa to pospolite w Polsce drzewo o miękkim drewnie i aromatycznych kwiatach, kwitnących zwykle w czerwcu lub lipcu. Widoczne na zdjęciu drzewo o wachlarzowatych liściach pochodzi z Azji, ale w Polsce jest chętnie sadzone w parkach. Tym drzewem jest: Miłorząb Następne pytanie Miłorząb pochodzi ze wschodnich Chin, jest rośliną endemiczną. Jego liście jesienią przybierają piękny żółty kolor. To drzewo ma jadalne owoce, a liście są wykorzystywane jako pokarm dla larw jedwabników. Na zdjęciu widzimy: Morwę Następne pytanie Morwa nie występuje naturalnie na terenie Polski. Jej liście są tradycyjnie stosowane w hodowli jedwabników - służą za pożywienie dla ich larw. To drzewo często spotykamy na działkach i w ogrodach - ma jadalne, smaczne owoce. Na zdjęciu jest: Orzech włoski Następne pytanie Owoce orzecha włoskiego dojrzewają jesienią - wtedy zielona okrywa pęka i uwalnia ukryte w niej brązowe owoce. Drzewo to pochodzi z Ameryki Północnej, ma białe, wonne kwiaty i cierniste gałęzie. Na zdjęciu widzimy: Robinię akacjową Następne pytanie Robinia akacjowa potocznie, choć niewłaściwie jest nazywana akacją. Dorasta nawet do 25 metrów wysokości, ma charakterystycznie poskręcane gałęzie i bruzdowatą, ciemna korę. Twój wynik: Od 0 do 5 punktów Zdecydowanie nie można Cię nazwać miłośnikiem przyrody. Słabo sobie radzisz z rozpoznawaniem drzew, nawet tych najbardziej pospolitych. Polecamy spacer po lesie z atlasem drzew w dłoni. Twój wynik: Od 6 do 11 punktów Poszło Ci całkiem dobrze! Jak widać lubisz przyrodę i całkiem nieźle potrafisz rozpoznawać drzew, nawet te rzadziej spotykane. Co prawda do kompletu punktów trochę Ci zabrakło, ale może inne quizy przyrodnicze pójdą Ci jeszcze lepiej? Twój wynik: Od 12 do 17 punktów Jesteś prawdziwym przyrodnikiem! Dobrze się czujesz w otoczeniu przyrody i sporo wiesz o roślinach, które Cię otaczają. Na pewno w szkole biologia była jednym z Twoich ulubionych przedmiotów. Data utworzenia: 2 czerwca 2021 17:00 To również Cię zainteresuje Buk (Fagus) to rodzime, potężne drzewo, dorastające w lasach nawet do 50 m wysokości, o rozłożystej, zacieniającej podłoże koronie, błyszczących, jasnozielonych liściach i jasnopopielatej, gładkiej korze. Monumentalny, dostojny buk najlepiej wygląda jako soliter. Zasługuje na reprezentacyjne miejsce w dużym ogrodzie lub parku. Jak wygląda buk Buki to w duże, majestatyczne drzewa, osiągające do kilkudziesięciu metrów wysokości i wytwarzają szeroką koronę. Wybierając dla niego miejsce w ogrodzie weź pod uwagę jego docelowe rozmiary! Obok gatunku, w ogrodach i szkółkach możesz spotkać odmiany buka, które bardzo mocno różnią się od gatunku. Znajdziesz wśród nich drzewa i krzewy o pokroju wąskokolumnowym lub płaczącym, o liściach gładkich lub fantazyjnie powyginanych, zielonych, bordowych lub pstrych. Buk nie rośnie zbyt szybko i potrzebuje dużo czasu na osiągnięcie swoich finalnych rozmiarów. Dzięki gładkiej, jasnoszarej korze buk wygląda interesująco nawet zimą. Liście buka są gładkie i błyszczące, a jesienią przepięknie się przebarwiają. Kwiaty buka są niepozorne, ale owoce - bukiew - nie tylko ciekawie wyglądają na drzewie, ale także są jadalne. Właściwości i zastosowanie buka Zarówno potężnie rosnące buki jak i ich karłowe odmiany mają duże walory ozdobne. Duży wybór buków sprawia, że bez problemu znajdziesz odmianę, która sprawdzi się w Twoim ogrodzie. Jeśli masz duży ogród, możesz na środku trawnika posadzić mocno rosnącą odmianę buka zwyczajnego, aby pełniła funkcję solitera i nadawała ogrodowi charakter. Do małego ogrodu oraz do kompozycji barwnych i pokrojowych możesz wybrać odmiany kolumnowe lub karłowe, o różnych kolorach i kształtach liści. Obok dębu, buk to najchętniej wybierany gatunek na drzewo pomnikowe i pamiątkowe. Buki są długowieczne i dostojne, idealnie nadają się do tego, aby upamiętniać doniosłe wydarzenie lub przypominać Ci ważną dla Ciebie osobę. Buk jest świetnym drzewem żywopłotowym. Na żywopłot nadają się wszystkie odmiany o wzniesionym pokroju. Odmian kolumnowych prawie nie musisz ciąć poza korygowaniem wysokości. Posadzony w formie żywopłotu buk zwyczajny wymaga regularnego i intensywnego cięcia. Dzięki temu żywopłot mocno się zagęści i stworzy zwartą ścianę, która będzie pełnić swoją ochronną rolę nawet zimą, w okresie bezlistnym. Nasiona buka to graniaste orzeszki, które po uprażeniu nadają się do spożycia i - co istotne - bardzo dobrze smakują! Zmielone (po wysuszeniu) orzeszki zmieniają się w mąkę, którą można dodawać do wypieków. W trudnych czasach uprażona i zmielona bukiew stanowiła substytut kawy. Olej wyciskany na zimno z bukwi cechuje się bardzo dobrymi właściwościami prozdrowotnymi. Bukiew smakuje nie tylko ludziom, jest także dużym przysmakiem dla zwierząt, głównie dla dzików. Szeroka i rozłożysta, gęsta korona buka może służyć wielu zwierzętom za schronienie i miejsce do gniazdowania. Najpopularniejsze odmiany buków Buk zwyczajny ‘Purple Fountain’ o niepowtarzalnym, częściowo zwisającym pokroju i bordowych liściach Buk zwyczajny ‘Asplenifolia’ charakteryzuje się niezwykłym kształtem liści Buk zwyczajny ‘Dawyck Gold’ wyróżnia się kolumnowym pokrojem i żółtym kolorem liści Wymagania buka Buk, jako rodzime drzewo leśne, jest bardzo dobrze przystosowany do polskich warunków klimatycznych. Jego uprawa nie wymaga od Ciebie specjalnego przygotowania gleby ani dużego zaangażowania w pielęgnacji. Buki mają głęboki system korzeniowy, zatem ich uprawa na płytkich glebach może być utrudniona. Jeśli Twój ogród znajduje się w miejscu, gdzie dominują gleby płytkie lub piaszczyste, wybierz raczej buki osiągające mniejsze rozmiary. Pełne słońce nie jest konieczne do prawidłowego wzrostu buków, chociaż jest wskazane, zwłaszcza dla odmian o barwnych liściach. W cieniu liście nie wybarwiają się właściwie. Uprawa i pielęgnacja buka Buk posadzony na odpowiednim dla siebie stanowiku jest “bezobsługowy”, nie wymaga podlewania (poza okresem świeżo po posadzeniu), okrywania na zimę ani zabiegów ochronnych. Jest doskonałym wyborem dla osób, którym zależy na pięknym ogrodzie, ale bez dużego nakładu pracy. Regularnego cięcia wymagają natomiast bukowe żywopłoty. Jeśli zależy Ci, aby Twój żywopłot z buka był zwarty i ładnie zagęszczony od samego dołu, nie pomijaj cięcia, zwłaszcza przez pierwsze kilka lat po posadzeniu, kiedy formuje się najniższa część żywopłotu. Czym wyróżniają się nasze sadzonki? W Szkółkach Konieczko znajdziesz zarówno rozmnażanego z siewu buka zwyczajnego, jak i liczne odmiany buka rozmnażane przez szczepienie. Niezależnie od formy rozmnażania, możesz liczyć na zdrowe i odpowiednio ukorzenione rośliny, które niezwłocznie po posadzeniu podejmą wzrost i będą zdobić Twój ogród przez wiele lat. Buk zwyczajny odmiany czerwonolistnej różni się od typowego buka barwą liści i kwiatów. Pokrój i wymiary są podobne jak u zwykłego zielonego buka. Spośród wszystkich odmian buka czerwonolistna odmiana jest najczęściej spotykana w parkach. Często zdarzają się stare okazy zjawiskowej zwyczajny ‘Purpurea’ w parku im. Klepacza, 02-05-2017Podobnie jest w Łodzi – czerwonolistne buki są najczęściej i najliczniej reprezentowane spośród czterech odmian ozdobnych spotykanych w historycznych nasadzeniach w parkach i ogrodach. Kilka z nich to pomniki odmiany czerwonolistnej przy Instytucie Europejskim mieszczącym się w dawnej willi Schweikerta na Piotrkowskiej 262/264. Barwa liści jest uderzająco jaskrawa wiosną, na przełomie kwietnia i maja. 02-05-2017Odmiana czerwonolistna buka znana jest od 1750 r. i szeroko rozpowszechniona w parkach. Należy do najcenniejszych odmian o purpurowych liściach wśród wszystkich naszych intensywne zabarwienie mają młode liście odmiany czerwonolistnej. Ogród Botaniczny w Łodzi, 06-05-2018Buki odmiany czerwonolistnej pięknie prezentują się sadzone pojedynczo (jako tzw. solitery), w grupach po kilka sztuk lub w alejach. Są też cennym materiałem na żywopłoty – pod warunkiem regularnego czerwonolistny w parku Klepacza, 02-05-2017Buki odmiany czerwonolistnej w otwartych miejscach wyrastają w wielkie drzewa o szerokich, kulistych koronach. Rosnąc w zwarciu wśród innych drzew mają wyżej osadzoną koronę i węższy buka odmiany czerwonolistnej. Park Klepacza, 03-02-2018Różni autorzy rozmaicie klasyfikują czerwonolistne buki. Włodzimierz Seneta w „Drzewach i krzewach liściastych D-H” (1996) określa czerwonolistne buki jako formę purpurową (f. purpurea). Jest to zbiorowa nazwa dla czerwonolistnych (purpurowych) buków o mniej lub bardziej intensywnym zabarwieniu obejmująca okazy uzyskane z selekcji siewek, jak również klony rozmnażane się liście i kwiatostany buka odmiany czerwonolistnej na zieleńcu przy szpitalu CKD. To młody okaz, być może należy do którejś z wyodrębnionych nowszych odmian. 29-04-2017Z wrzecionowatych, długich pąków buka poprzez rozkręcanie rozwijają się młode liście. W przypadku odmiany czerwonolistnej mają w okresie rozwoju barwę ciemnopurpurową, niekiedy czarnopurpurową, zwłaszcza na wiosnę, latem brązowoczerwoną lub zieloną z purpurowym odcieniem. Często prawie nie zmieniają barwy do jesieni. Najbardziej cenione są takie właśnie okazy o liściach intensywnie purpurowych w ciągu całego okresu wegetacyjnego. Kolor jest bardzo zmienny, gdyż oprócz form szczepionych wiele jest okazów rozmnażanych z nasion. W wyniku rozmnażania z nasion uzyskuje się okazy o różnej intensywności barwy. Siewki o słabszym zabarwieniu opisuje się często jako ‘Cuprea’ – odmiana cebulice syberyjskie (Scilla siberica) kwitnące pod bezlistnym jeszcze czerwonym bukiem w parku Klepacza. 24-03-2017W „Dendrologii” Dolatowskiego i Senety (wydanie z 2008) odmiana czerwonolistna buka określona jest jako ‘Atropunicea’:Kultywarów tego typu jest sporo, tworzą one grupę F. sylvatica Grupa Purpurea; co najmniej kilka rzadszych odmian z tej grupy także i u nas, zwłaszcza na zachodzie kraju, na przykład ‘Purpurea Latifolia’, ‘Riversii’, ‘Spaethiana’, ‘Swat Magret’.Pożółkłe liście buka czerwonolistnego jesienią. To okaz rosnący najbliżej Zgierskiej. Park Julianowski, 05-11-2017Do grupy tej nie należą kultywary czerwonolistne, które odznaczają się innym pokrojem lub kształtem liści niż właściwy dla typowego czerwonolistny buk w Ogrodzie Botanicznym w Łodzi, 06-05-2018Ten sam buk w Ogrodzie Botanicznym, 06-05-2018Buk czerwonolistny z rewersyjnymi zielonymi gałęziami – zdjęcie ze spaceru dendrologicznego z Robertem Sobolewskim. Wrocław, Park Południowy, 19-05-2018Czasami w koronach czerwonolistnych buków pojawiają się zielone gałęzie rewersyjne, czyli powracające do formy czerwonolistny przy Instytucie Europejskim na Piotrkowskiej z łódzką katedrą w tle. 02-05-2017Trochę zielonego, trochę czerwonego. Buk na tzw. “gródku” w Parku Julianowskim, 15-05-2017Czerwonolistny buk na początku czerwca. Park Poniatowskiego, 02-06-2017Ten sam buk z Parku Poniatowskiego prawie dwa miesiące później. Latem liście stopniowo zielenieją. 27-07-2017Liście buka czerwonolistnego z parku Poniatowskiego w pełni lata – tylko nerwy pozostały purpurowe. 27-07-2017Buk czerwonolistnej odmiany z parku Poniatowskiego w wersji prawie bezlistnej. 25-11-2017Pień buka odmiany czerwonolistnej z Parku Poniatowskiego, 30-11-2017Buk zwyczajny ‘Purpurea’ przy Instytucie Europejskim, Piotrkowska 262/264, 02-05-2017W pierwszych dniach po rozwinięciu młode liście buka są bardzo cienkie i wyraźnie prześwitujące. Park Julianowski, 29-04-2017Buk czerwony jest drzewem wyjątkowo dekoracyjnym ze względu na błyszczące, czerwone ulistnienie, charakterystyczne zwłaszcza wczesną wiosną, gdy promienie słoneczne zabarwią liście na krwistoczerwono. – czytamy w książce „Parki Łodzi” pod redakcją Jakuba Mowszowicza wydanej w 1962 r. Czerwonolistne buki zjawiskowo prezentują się na przełomie kwietnia i maja. Park Klepacza, 02-05-2017Jeden z najpotężniejszych i najpiękniejszych w Łodzi czerwonolistnych buków rośnie w parku im. Klepacza, 200 m od ulicy Piotrkowskiej, w pobliżu katedry, tuż przy halach EXPO. W publikacji “Park im. ks. bp. Michała Klepacza” wydanej w 2014 r. pod redakcją Profesora Romualda Olaczka w serii “Parki i ogrody Łodzi” poświęcono mu kilka zdań:Drugie drzewo imponujących rozmiarów rośnie w pobliżu wejścia do parku od strony narożnika ulic Wólczańskiej i Skorupki. Jest to buk pospolity odmiany czerwonolistnej, potężne drzewo o pniu obwodu 4,62 m. Jego liście, z wczesnowiosennych zielonych zmieniają się w ciemnoczerwone, niektóre prawie czarne, późnym latem bledną i zielenieją, a jesienią stają się złocistoczerwone. Czerwonolistne buki należały do ulubionych drzew ubarwiających zieleń parkową na przełomie XIX i XX w., zwłaszcza w parkach zakładanych przez ogrodników niemieckich. Rosną tez w kilku innych parkach Łodzi. Ten w parku Klepacza został posadzony wraz z założeniem ogrodu przy buka odmiany czerwonolistnej w Parku im. Klepacza, 03-02-2018Imponujące buki odmiany czerwonolistnej spotkamy w Łodzi w parku im. Adama Mickiewicza na buk rosnący na pagórku przy źródle. Park Julianowski, 29-04-2017We wspomnianych „Parkach Łodzi” autorzy piszą: Po obejściu strumyka (…) skierujemy uwagę na pagórek wznoszący się po prawej stronie ścieżki. Na szczycie stoi stary, próchniejący już buk zwyczajny odmiany czerwonolistnej, Fagus silvatica L. var. atropurpurea Kirch. (…). Na pagórku nad strumykiem dalej rośnie stary buk odmiany czerwonolistnej (widoczny na zdjęciu powyżej). Czyżby to ten sam, “próchniejący już” przed 55 laty?Liście buka rosnącego na pagórku przy źródełku. Ten sam okaz co na zdjęciu powyżej szybko przebarwia liście początkowo purpurowej barwy na bardziej zielone. Na brzegu liści widać charakterystyczne dla buków orzęsienie. Park Julianowski, 05-05-2018Pod czerwonolistnymi bukami można czasem znaleźć siewki o mniej lub bardziej purpurowych liściach. Ta wyrosła pod bukiem na pagórku przy źródełku. Samosiejki – pomimo cennego materiału genetycznego – zwykle giną podczas koszenia. Park Julianowski, 05-05-2018Czerwonolistne buki rozmnażane z nasion powtarzają cechy liści w wysokim procencie. Wśród siewek jest zwykle około 5% roślin czerwone – ale to nie jesień, tylko wczesna wiosna. Czerwonolistny buk przy Zgierskiej w Parku Julianowskim. 29-04-2017Potężny czerwonolistny buk nawet po opadnięciu liści prezentuje się efektownie. Gładki popielaty pień wygląda jak noga słonia. Ten okaz rośnie blisko ulicy Zgierskiej. To o nim Profesor Olaczek pisze, że jest najładniejszy spośród kilku buków tej odmiany rosnących w Parku Julianowskim. 17-11-2018W wydanym w 2016 r. pod redakcją Profesora Olaczka przewodniku “Park im. Adama Mickiewicza (Park Julianowski)” czytamy:Ale uwagę przyciąga przede wszystkim buk pospolity odmiany czerwonolistnej, rosnący w narożniku tej kwatery. Jest to wspaniałe drzewo z gęstą koroną i pniem o gładkiej korze, o 4,5 m obwodu. W 1962 r. miał 2,70 m, w czasie 54 lat przyrósł o 1,80 m. Jego liście mają wiosną kolor polerowanej miedzi, latem ciemnieją, jesienią są jaskrawo purpurowe. Buki tej odmiany były ulubionymi drzewami, zwłaszcza w ogrodach osób związanych z niemiecką kulturą. W Julianowie rośnie ich kilka, wszystkie ponadstuletnie, ten jest najładniejszy. Trudno uwierzyć, że potęzny pień o gładkiej korze liczy sobie zaledwie 130 buka rosnącego przy Zgierskiej w Parku Julianowskim mają wiosną kolor polerowanej miedzi. 29-04-2017Wyjątkowo dorodny czerwonolistny buk został rozpołowiony przez huragan latem 2011 r. Miał być wycięty, ale dzięki zabiegom konserwatorskim żyje do dziś. Park Julianowski, 16-05-2017Pień buka odmiany czerwonolistnej z wyraźnie widocznym miejscem szczepienia. Wygląda na problem z niezgodnością fizjologiczną zrazu i podkładki. Park Julianowski, 16-05-2017Przepis europejskich Cyganów: z liści bukowych można zrobić herbatę przeciw depresji, lękom, zjawom. Pić napar w małych dawkach 1-2 filiżanki dziennie. (Josef Jonas, Josef A. Zentrich, Poradnik zdrowia medycyny ludowej; Recepty różnych narodów, 1994) Ten sam okaz co na zdjęciu powyżej w całej okazałości. Park Julianowski, 16-05-2017W lecznictwie ludowym praktykowano żucie świeżych liści buka jako środek uśmierzający ból zębów i likwidujący obrzęk dziąseł. Napary z suchych liści stosowano przy nieżytach żołądka. (Kuźniewski, Augustyn-Puziewicz, Przewodnik ziołolecznictwa ludowego,1986)Młode liście i kwiatostany buka. Zieleniec przy CKD, 29-04-2017Charakterystyczne dla buka są delikatne włoski na obrzeżu blaszki liściowej. Młode liście buka są miękkie i delikatne, mają przyjemnie kwaskowaty smak bez żadnej goryczki. Im młodsze tym są smaczniejsze. Do jedzenia nadają się czerwone liście buka tak samo jak typowe zielone. Łukasz Łuczaj pisze o bukach: Młode liście mają bardzo miły kwaskowaty smak, idealne na sałatki. Niestety wykorzystywać je można tylko przez 2-3 tygodnie wczesną wiosną, kiedy nie są jeszcze twarde i gorzkie. Czasem można też trafić na drugi okres wzrostu liści w lecie, wtedy też najmłodsze liście są jadalne. Nie wszystkie buki wypuszczają liście równocześnie, dlatego podany wyżej dwu-trzytygodniowy okres może się przedłużyć. Profesor Łuczaj podaje też przepis na nalewkę z liści atrakcyjne to ogniste ulistnienie przy stalowo zimnym pniu. Park Julianowski, 29-04-2017Pomiary buka rosnącego w Parku Julianowskim w pobliżu ulicy Zgierskiej znajdziecie w Rejestrze Polskich Drzew Julianowski, 29-04-2017Przeczytajcie jak pięknie pisał o bukach Bronisław Gałczyński w swej książce “Drzewa liściaste leśne i alejowe”wydanej przed 90 laty, w 1928 r.:BUKGŁADKI I nie wszędzie się udaje. Trudny jest do wychowania. Wymaga nietylko dobrej ziemi, ale i wilgotnej atmosfery. Za to tam, gdzie ma dobre warunki, tam staje się zdobywcą lasu i powoli, cierpliwie, w ciągu wieków, dęby wypiera. Młody buk rośnie dobrze w cieniu starego dębu, a kiedy urośnie i stanie się starym bukiem, wówczas wszystkie młode dęby zagłuszy, które próbowałyby rosnąć w jego to jedno z najpiękniejszych drzew: pień prosty, wy­soki o korze jasnej i gładkiej, jak wyniosła popielata kolumna, dźwiga kształtną kulistą koronę złocisto zielonym liściem bogato ubraną. Nawet pojedynczo stojący buk bardzo wysoko niesie koronę. Dlatego jest stare przysłowie: „Jak chłop z buka spadnie to sobie odpocznie”.Za młodu rośnie bardzo powoli. Dwudziestoletni buk nieraz zaledwie 6 metrów dorasta. Później zato rośnie bardzo szybko i mając lat 80 miewa już 30 metrów wzrostu i półtora metra średnicy pnia. W lesie buków stuletnich nawet w najbardziej upalny dzień letni — chłodno jest jak w starej bukowego drzewa najwięcej robi się krzeseł i foteli. Ale stary buk z wielkich swych nadziemnych korzeni tworzy już za życia fotele i leżaki, w których wygodnie wypocząć sobie można. To też od najdawniejszych czasów miejsce pod bukiem było bardzo cenione jako miejsce wypoczynku. Starożytni uważali, że cień orzecha jest szkodliwy, natomiast cień buka działa dobro­ też z bukowego drzewa zdawna robiono, i dzisiaj robią. W języku staropolskim buk oznaczał nietylko drzewo ale i pałkę. Mówiło się: wsypałem mu parę i dzięcioły to najchętniejsi starych buków loka­torzy. Wiewiórka szybko biega po gładkim pniu buka, pomiędzy jego wielkiemi nadziemnemi korzeniami robi sobie spiżarnie i chowa tam bukowe orzeszki (bukiew). Pukanie dzięcioła i jego szyderczy śmiech często słychać w bukowym lesie. Natomiast słowik podobno nigdy na buku nie hrabstwie Sussex, w Anglji, jest stary las bukowy, zwany lasem św. Leonarda. Podobno św. Leonard bardzo lubił spoczy­wać w cieniu buków i rozmyślać, ale mu w tem przeszkadzały w dzień żmije, a w nocy słowiki. Pomodlił się tedy o bezpie­czeństwo i o ciszę nocną tak skutecznie, że od tego czasu pod bukami niema żmij, a na bukach niema kora buka odwieczną stanowi dla kochanków po­kusę do wycinania na niej imienia ukochanej. Już Parys wyci­nał na buku imię pierwszej swojej kochanki, Oenony. W napisa­nym przez Owidjusza liście Oenony do Parysa, pięknie przetłomaczonym przez prof. Tad. Zielińskiego, znajduje się taki ustęp:„Buki leśne noszą na korze imię moje, twoim wyryte nożem: imię Oenony. Bukii rosną ku górze i jednocześnie wznoszą ku górze moje imię. Wyżej, coraz wyżej, rośnijcie, drzewa moje drogie, wznoście moją chwałę”.Buk może być ozdobą każdego parku, ale rosnąć będzie tylko tam, gdzie ma dobrą ziemię i dosyć wilgoci nietylko w gruncie, ale i w powietrzu. Dlatego dziko rośnie u nas na południu, na zachodzie i na Pomorzu, to jest tam, gdzie jest dużo opadów atmosferycznych. Przesadzać się daje z trud­nością. W młodości lęka się zarówno burz, jak i upałów i rośnie bardzo wolno. Z tych wszystkich powodów wspaniałe to drzewo nie nadaje się zupełnie do sadzenia na ulicach miast, i nawet na drogi wiejskie nie jest odpowiednie, tembardziej, że jest bar­dzo mało odporne na dym i czerwonolistny w parku Klepacza, 02-05-2017Ten sam buk z dystansu. Park Klepacza, 02-05-2017Jeszcze raz okaz z Piotrkowskiej. 02-05-2017